بررسی روابط متقابل میان بازارمداری و نوآوری در مجموعه شرکتهای گروه سایپا و ایران خودرو با استفاده از تکنیک همبستگی کانونی

چکیده هدف اصلی تحقیق مطالعه ی رابطه بین «بازارمداری» و «نوآوری» در مجموعه شرکت های گروه سایپا و ایران خودرو است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه ی گردآوری اطلاعات تحقیق «توصیفی» و از نوع «همبستگی» است. همچنین از روش «تحلیل همبستگی کانونی» برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. جامعه آماری شامل 100 نفراز مدیران، روسای بخش و کارشناسان نمایندگی های گروه سایپا و ایران خودرو می باشد که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و فرمول کوکران 80 نفر برآورد شد. در انجام این تحقیق ابتدا با بررسی ادبیات موضوع به روش کتابخانه ای ابعاد «بازارمداری» و «نوآوری» و مطالعات صورت گرفته در رابطه با ارتباط این دو متغیر بررسی شده، سپس پرسشنامه نهایی بین مدیران و کارشناسان (خبرگان) نمایندگی های گروه سایپا و ایران خودرو توزیع می گردد تا مدل مفهومی پیشنهادی تحقیق بررسی و تبیین گردد. پرسشنامه شامل 48 سوال بوده که 24 سوال مربوط به بازار مداری و 24 سوال مربوط به نوآوری می باشد.برای تعیین روایی پرسشنامه از نظر 15 نفر از استادان گروه مدیریت و کارشناسان صنعت خودرو سازی و شاخص gfi استفاده شده است و برای پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شده است.نتایج ازمون همبستگی نشان می دهد نواوری در اجزاء با ابعاد بازار مداری به جز مشتری گرایی رابطه معنی دار دارد و همچنین نواوری تدریجی در تکنولوژی و نوآوری در سیستم ها با ابعاد بازار مداری رابطه معنی داری دارند.و در همبستگی کانونی در میان ابعاد نوآوری،نوآوری تدریجی تکنولوژی با ضریب میان ساختاری 79/0 در ایجاد رابطه معنی دار اهمیت بالایی دارد و در میان ابعاد بازار مداری رقابت گرایی با ضریب میان ساختاری 694/0 در ایجاد رابطه معنی دار اهمیت بالایی دارد.